تخصص لازم برای عضویت در شوراهای شهر
این روزها برای ریشه یابی علل ناکامی شوراهای شهر در ارائه کارویژه های مورد انتظار و مطلوب و جلب رضایت مردم ، یکی هم به نداشتن تخصص مورد نیاز برای عضویت اعضای موجود در شوراها اشاره می شود . با توجه به اینکه نهاد شورا یکی از ابزارهای نوین جهانی برای اعمال مردم سالاری در مدیریت شهری طی دو سده معاصر جهان می باشد که با توجه به ارزش های دینی و ملی ایران از مشروطه به این طرف بومی سازی شده است لذا شایسته است برای شناخت تخصص مورد انتظار از اعضای شوراها قوانین موضوعه و فعالیت نهادهای مشابه آن در سطح جهان مورد بررسی قرار گیرد .
لازم به توضیح است شورای شهر در یک سلسله مراتب شورای با شوراهای روستا ، بخش ، شهرستان ، استان و عالی استانها در یک رابطه متقابل قراردارد که این شوراها در شهرها عهده دار وظایفی فراتر از امور مربوط به شهرداری می باشند اما در شرایط فعلی عمده فعالیت آنها در شهرداری ها مستقر است بگونه ای که شورای شهر به منزله هیأت مدیره شهرداری تلقی می شود تا شورای شهر که اینجا شورای موجود مورد نظر قرار دارد.
مستند به قوانین و مقررات موضوعه عضویت در کلیه شوراهای موصوف ، افتخاری است و شغل محسوب نمی شود و اعضا صرفا می توانند تا سقفی مشخص به نسبت حقوق شهردار مربوط حق جلسه دریافت کنند . به این ترتیب اعضای شورا قرار نیست تا کاری اجرایی و یا فنی در ارتباط با ساخت و سازهای عمرانی و یا امور فرهنگی ، اجتماعی ، بهداشتی و مانند آن را برعهد گیرند بلکه برای پیشبرد این امور از طریق همکاری مردم با توجه به مقتضیات محلی با مدیران مربوط همکاری خواهند داشت . از سوی دیگر اعضای شورا موظفند تا در محدوده خدمات رسانی شهر مربوط ساکن شوند به گونه ای که تغییر محل سکونت به منزله از دست دادن شرایط و سلب عضویت از شورا خواهد شد . بنابراین فعالیت اجرایی و تخصصی که در شهرداری صورت می گیرد از طریق نیروهای تخصصی شهرداری انجام خواهد گرفت ، اما آنچه از اعضای شورا توقع می رود تا به عنوان عضو در شورا در هدایت مدیریت شهری پیگیری نمایند عبارتست از اعمال افکار عمومی قاطبه ساکنان شهر در انجام امور جاری و نظارت بر اجرای درست آن زیرا با توجه به بودجه محدود شهرداری ها و اینکه از میان انبوهی از نیازهای اهالی شهر اعتبارات و امکانات محدود صرف کدامیک از امور شود وظیفه اصلی شورا و مقصود از ایجاد شوراهای شهر می باشد .
درنتیجه آنچه مورد نیاز برای رسیدن به این مقصود است سکونت و شمول فرد در برنامه های شهری و ارتباط ملموس با برنامه های شهری می باشد لذا در این راه شایسته است افرادی انتخاب شوند که از قبل تجربیاتی برای هدایت افکار عمومی داشته اند برای نمونه عضو نهادهای حمایتی ، داوطلبانه و غیرانتفاعی بوده اند و پاکدستی ، توجه به منافع جمعی در آنها از قبل اثبات شده باشد و از حداقل شرایط تحصیلی و تخصص های عمومی نیز برخوردار باشند البته اگر فردی بدون حاشیه با دستانی پاک ، متعهد به مردم و منافع عمومی و دارای دغدغه و مسئولیت اجتماعی دارای تخصص بالا و شهرت عمومی ، ورزشکار و یا سیاستمدار نیز بود به عنوان مزایای بعدی بهتر خواهد بود
حسین کوچکیان فرد